Le Fantôme de l'Opéra

ปีศาจแห่งโรงอุปรากร

เดอะแฟนธ่อมออฟดิโอเปร่า (อังกฤษ: The Phantom of the Opera; ฝรั่งเศส: Le Fantôme de l'Opéra) เป็นวรรณกรรมฝรั่งเศสที่มีชื่อเสียงระดับโลก ซึ่งประพันธ์โดยนักเขียนชาวฝรั่งเศสนามว่า กาสตง เลอรูซ์ เป็นนวนิยายแนวโกธิกแบบลึกลับสยองขวัญซึ่งอิงจากเรื่องที่เกิดขึ้นจริงในโรงอุปรากรการ์นิเย่ของฝรั่งเศส และมีเนื้อหาที่กล่าวถึงความรักสามเส้าระหว่างชายอัปลักษณ์ชื่ออีริค (แฟนธ่อม) คริสติน ดาเอ้ ผู้เป็นนักร้องอุปรากรสาวซึ่งเป็นลูกศิษย์ของเขา และราอูล ซึ่งเรื่องนี้จบลงด้วยโศกนาฏกรรมที่เศร้าสลด

จากเนื้อหาที่คลาสสิกของ เดอะแฟนธ่อมออฟดิโอเปร่า นี้เอง ที่ทำให้มีการนำมาดัดแปลงเป็นภาพยนตร์, ละครเวที และละครเพลงอยู่บ่อยครั้งตลอดช่วงระยะเวลาที่ผ่านมา และยังมีบทประพันธ์ลูกอีกหลายเรื่อง อาทีเช่น The Phantom (โดย Susan Kay), แฟนธ่อม ออฟ เดอะ แมนฮัตตัน เป็นต้น

นิยายเรื่อง เดอะแฟนท่อมออฟดิโอเปร่า นับเป็นนิยายอิงประวัติศาสตร์ด้วย เนื่องจาก กาสตง เลอลูซ์ได้เขียนขึ้นโดยได้แรงบันดาลใจจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงโดยนับจากช่วงเวลาที่เขาเขียนนิยายย้อนกลับไปประมาณสามสิบปี ซึ่งเหตุการณ์ที่สร้างความสนใจแก่เลอลูซ์ คือ "การตกลงมาอย่างไม่ทราบสาเหตุของโคมระย้า" ระหว่างอุปรากรเรื่อง "เฟาสต์" ซึ่งทำให้มีผู้บาดเจ็บหลายคนและเสียชีวิตหนึ่งคน, การจมน้ำเสียชีวิตของคนกลุ่มเล็กๆ ในคลองใต้โรงละครอย่างลึกลับ, การเสียชีวิตอย่างเป็นปริศนาของเคาต์ฟิลลิปป์ซึ่งเป็นผู้อุปถัมภ์โรงละคร และมีการพบศพของเขาที่ปากท่อระบายน้ำ, เรื่องเล่าเกี่ยวกับ "ผี" ในโรงละคร และการที่โรงละครจะต้องสูญเงินอย่างเป็นปริศนามากถึง 20,000 ฟรังส์ต่อเดือนในช่วงนั้น

แม้ในนิยาย "ผีแห่งโรงละคร" จะเป็นเรื่องที่พูดกันมากในช่วงเวลานั้นจริงๆ แต่แท้จริงแล้ว เรื่องของผีไม่ใช่เรื่องแพร่หลาย หากเป็นเรื่องที่รู้กันลับๆ เฉพาะในหมู่คนที่ทำงานในโรงอุปรากรเท่านั้น หรืออีกนัยหนึ่งคือ เรื่องของผีตนนี้โด่งดังขึ้นจากนวนิยายของเลอรูซ์นั้นเอง

กาสตง เลอรูซ์ได้แสดงออกอย่างชัดเจนว่าเขาเชื่อเรื่องที่เขาเขียน และยังอ้างว่าระหว่างการซ่อมแซมโรงอุปรากรการ์นิเย่ เขาได้พบศพของมนุษย์ ซึ่งเขาแน่ใจว่านั่นคือ อีริค-ผีแห่งโรงละคร โดยอ้างว่าโครงกระดูกนั่นมี "แหวนทองคำเกลี้ยง" สวมที่นิ้ว ซึ่งตรงกับคำบอกเล่าของคนเปอร์เซียที่ว่า "เขาได้รับแหวนทองคำจากคริสติน ดาเอ้ในวันที่เธอทิ้งเขาไป" แต่เลอรูซ์ ไม่ได้บอกว่าร่างที่เชื่อว่าเป็นอีริคนั้นถูกย้ายไปไว้ที่ไหน

   

เดอะแฟนธ่อมออฟดิโอเปร่า
ภาพปกฉบับจัดพิมพ์ ค.ศ. 1921
ผู้ประพันธ์	กาสตง เลอรูซ์
ชื่อต้นฉบับ	Le Fantôme de l'Opéra
ประเทศ	ฝรั่งเศส
ภาษา	ภาษาฝรั่งเศส
ประเภท	Gothic novel
ผู้เผยแพร่	Pierre Lafitte and Cie.
วันเผยแพร่	September 23, 1909 to January 8, 1910
ชนิดสื่อ	Print (Serial)
หมายเลข OCLC	15698188

ตัวละครสำคัญ

• อีริค (Erik-ไม่ปรากฏว่ามีนามสกุล) - บุรุษที่มีน้ำเสียงไพเราะราวกับเทพจากสวรรค์ซึ่งสวนทางกับใบหน้าที่เสียโฉมอย่างรุนแรงจนถึงขั้นอัปลักษณ์ แฝงตัวเองใว้ภายใต้ชื่อ "ปีศาจแห่งโรงอุปรากร (The Phantom of the Opera)" เนื่องจากต้องการหลบหนีความโหดร้ายของสังคมมนุษย์ ซึ่งความโหดร้ายของสังคมมนุษย์นี่เองที่ทำให้เขากลายเป็นคนเสียสติและถูกคนในโรงละครเข้าใจผิดว่าเป็นผี เขาเป็นอัจฉริยะทางดนตรีที่อยู่เบื้องหลังความสำเร็จของโรงละคร เขาเป็นผู้ปลุกปั้นคริสตินให้เป็นเพชรเม็ดงามของโรงละครและรักเธอในที่สุด ในนวนิยายบรรยายถึงเขาว่ามีดวงตาสีทอง มีรูปลักษณ์ที่ผอมและบอบบางอย่างมากจนราวกับโครงกระดูกที่มีชีวิตซึ่งลักษณะอันนี้ทำให้เขาเคยถูกจับโชว์ในชื่อ "ซากมีชีวิต" และถูกปฏิบัติราวกับไม่ใช่มนุษย์ ในหนังสือนอกจากเขาจะมีความเป็นอัจฉริยะหลายด้านแล้ว เขายังใช้ภาษาพูดที่มีลักษณะเหมือนตนเองเป็นบุคคลที่สาม คล้ายภาษาพูดของด๊อบบี้ในแฮร์รี่ พอตเตอร์
• คริสติน ดาเอ้ (Christine Daaé) - หญิงสาวนักร้องอุปรากรชาวสวีเดน ลูกศิษย์ของอีริค มีดวงตาสีฟ้าและผมสั้นสีบรอนซ์ เธอเชื่อว่าเขาเป็นทูตสวรรค์เพราะน้ำเสียงอันไพเราะผิดมนุษย์กับความลึกลับของเขา และความหลงใหลในน้ำเสียงอันไพเราะของเขาและความอยากรู้อยากเห็นก็ทำให้เธอกระชากหน้ากากของเขา ซึ่งเหตุการณ์ครั้งนั้นนับเป็นจุดเริ่ม
• ต้นสำคัญของโศกนาฏกรรมก็ว่าได้
• ราอูล (Raoul, Viscount de Chagny) - บุรุษรูปงามผู้เป็นเพื่อนรักกับคริสตินมาตั้งแต่เด็ก เป็นชายหนุ่มที่ทรงเสน่ห์ และหยิ่งยโสในความงามของตน เขาเป็นน้องชายของเคาต์ฟิลลิปป์ เดอ ชานี ผู้อุปถัมภ์โรงละคร
• คนเปอร์เซีย ตัวละครสำคัญของเรื่อง เป็นผู้ที่เปิดเผยเรื่องราวของอีริค และอาจจะเรียกได้ว่าเป็นคนเดียวที่อีริคสามารถเรียกได้เต็มปากเต็มคำว่าเป็นเพื่อน เขาเป็นเจ้าของวลีที่ว่า "ยกมือขึ้นระดับสายตา" เพราะหากยกมือขึ้นระดับสายตา ห่วงปันจาบจะลงมาคล้องคอไม่ได้ กาสตรง เลอรูซ์ บรรยายถึงเขาว่า "มีผิวสีน้ำตาลเข้มและดวงตาสีเขียวเหมือนหยก" ไม่ปรากฏชื่อในเรื่อง แต่อีริคเรียกเขาว่า "ดาโรก้า" ซึ่งเป็นตำแหน่งหัวหน้าตำรวจของอิหร่าน ทำให้สามารถคาดเดาได้ว่าเขาเป็นข้าราชการ เขาเป็นผู้ที่ช่วยอีริคจากความโหดร้าย
• มาดามจีรี เป็นคนเดินสารระหว่างอีริคกับโรงอุปรากร เพราะเธอเคยได้รับความช่วยเหลือจากเขามาก่อน และเป็นหนึ่งในบุคคลไม่กี่คนที่นอกจากจะไม่กลัวเขาแล้วยังรู้สึกสงสารเขา เธอเป็นผู้เก็บรักษากล่องดนตรีของอีริคหลังความตายของเขา
• เม็ก จีรี ลูกสาวของมาดามจีรี เป็นดาวนักบัลเลต์อันดับหนึ่ง เธอมีผมสีดำ ผิวคล้ำ และตาสีดำ เหมือนชาวชวา หรือ ศรีลังกา ซึ่งแตกต่างจากคนฝรั่งเศสทั่วไป(คาดว่าเธอจะเหมือนพ่อ) ซึ่งเป็นปมด้อยที่ทำให้เธอมักพูดถึงตัวเองว่า "ผู้หญิงชั้นต่ำ น่าสมเพช" อีริคเคยทำนายไว้ด้วยไพ่ทาโรต์ว่า "เธอจะได้เป็นจักรพรรดินีของแม่" และภายหลังเธอได้กลายเป็นภรรยาขุนนาง ตามที่อีริคเคยทำนาย
• เคาต์ฟิลลิปป์ (Count Philippe de Chagny) พี่ชายของราอูล มีอายุมากกว่าราอูลถึง 20 ปี และเป็นคนที่ผู้ประพันธ์นิยายอ้างว่าความตายของเขาเป็นเหตุให้ผู้ประพันธ์ค้นหาความจริง และได้พบกับคนเปอร์เซียและมาดามจีรี ซึ่งทั้งคู่ได้เปิดเผยเรื่องราวของอีริค

• เรื่องย่อ

  
  

  คริสตินได้สูญเสียพ่อและแม่จนต้องมาอยู่ที่โรงอุปรากรการ์นิเย่ มีโอกาสได้รับการสอนร้องเพลงจากครูที่ลึกลับที่เห็นพรสวรรค์ของเธอ ซึ่งเธอเรียกเขาว่า "เทวดาแห่งบทเพลง" เพราะความลึกลับและน้ำเสียงที่ไพเราะยิ่งกว่าเสียงของมนุษย์คนใดในโลกที่เธอเคยได้ยินได้ฟัง จากการเคี่ยวเข็ญอย่างจริงจัง ในที่สุดเธอก็เก่งพอที่จะขึ้นร้องเพลงแทนคาลอตต้าที่ป่วยได้ ซึ่งเหตุการณ์นั้นประจวบกันที่เคาต์ฟิลลิปป์ได้เข้ามาเป็นผู้อุปถัมป์โรงละคร ทำให้ราอูลซึ่งเป็นน้องชายของท่านเคาต์ และเป็นเพื่อนวัยเด็กของเธอเกิดจำเธอได้และเข้ามาเชื่อมความสัมพันธ์กับเธอ เหตุการณ์นี้ทำให้อีริคอิจฉาและกลัวว่าจะถูกทิ้งจึงมาแนะนำตัวกับเธอในคืนๆ หนึ่ง และพาเธอไปยังถ้ำใต้ดินของโรงอุปรากรซึ่งเขาใช้เป็นที่ซ่อนตัว คืนนั้นอีริคได้สารภาพรักกับคริสติน ระหว่างที่ร้องเพลงประสานเสียงกันนั้นเอง คริสตินอดทนต่อความอยากรู้อยากเห็นไม่ได้และถอดหน้ากากเขาออก ทำให้เธอได้รู้ว่าแท้จริงแล้วเทวดาของเธอไม่ใช่เทพจากสวรรค์อย่างที่วาดฝันไว้ แต่เป็นชายอัปลักษณ์ที่น่าสังเวชซึ่งถูกสังคมทารุณจนกลายเป็นคนเสียสติ คริสตินหวาดกลัวและขอร้องให้เขาปล่อยเธอไป ซึ่งเขาก็ยอมตาม โดยมีข้อแม้ว่าเธอต้องไม่แพร่งพรายเรื่องของเขา และติดต่อกับเขาตามปกติ

  ราอูลแอบได้ยินคริสตินกับอีริคคุยกันในห้องแต่งตัว ด้วยความหึงหวงเนื่องจากเสียงของอีริคไพเราะอ่อนหวานมาก ราอูลพยายามสืบหาว่าคริสตินแอบพบกับใครเป็นการลับๆ กันแน่ จนกระทั่งในงานราตรีหน้ากาก เมื่อคริสตินพาราอูลออกจากงานเลี้ยงเพราะอีริคได้ปรากฏตัวในคราบ "มัจจุราชแดง" (the red Death) เขาจึงคาดคั้นเอากับเธอ และรู้ความจริงว่าภายใต้ชุดมัจจุราชแดงนั้นคือคนบ้า-อัปลักษณ์ (ไม่ใช่หนุ่มน้อยรูปงามอย่างที่กลัว) ที่มีความเป็นอัจฉริยะในตัว ทำให้เขาสบายใจและบอกเธอว่าจะปกป้องเธอ ทำให้ทั้งคู่ตัดสินใจจะรักกัน และทำให้อีริคที่แอบฟังอยู่เสียใจมาก การพยายามค้นหาความจริงทำให้ราอูลได้รู้เรื่องราวของอิริคจากชายลึกลับชาวเปอร์เซีย ส่วนอีริคนั้น เมื่อทนต่อความเสียใจและอุปสรรคที่บีบเข้ามาทุกทางไม่ได้ อีริคก็ลักพาคริสตินไปขังไว้ที่ถ้ำใต้ดินของโรงอุปรากรและขอร้องไปจนถึงบังคับให้เธอเลือกเขา เหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้มีคนตายจากการกระทำของอีริคมากมาย รวมทั้งเคาต์ฟิลลิปป์ ทำให้ราอูลตัดสินใจตามหาเขาเพื่อช่วยคริสตินและล้างแค้น

  อีริคได้ไปพบชายชาวเปอร์เซียที่บ้าน และบอกเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้น ทำให้ชายชาวเปอร์เซียเข้าใจในความรักที่อีริคมีต่อคริสติน ในการพบกันครั้งสุดท้ายคริสตินได้ยอมเสียสละเพื่อช่วยชีวิตราอูล โดยก้มลงจูบอีริคอย่างไม่รังเกียจ ทำให้อีริคที่พิการทั้งร่างกายและจิตใจได้รับความสุขอย่างแท้จริงเป็นครั้งแรกในชีวิต อีริคตัดสินใจปลดปล่อยคริสติน และราอูลเป็นอิสระ จากนั้นก็ล้มป่วยด้วยความตรอมใจ และเสียชีวิตอย่างโดดเดี่ยวในอีก 3 สัปดาห์ถัดมา

  
  

  

  
  

  
  

  
  

  

  
  

  The Phantom of the Opera

  he Phantom of the Opera (French: Le Fantôme de l'Opéra) is a novel by French writer Gaston Leroux. It was first published as a serialisation in Le Gaulois from September 23, 1909 to January 8, 1910. Initially, the story sold very poorly upon publication in book form and was even out of print several times during the twentieth century;^[1] it is overshadowed by the success of its various film and stage adaptations. The most notable of these were the 1925 film depiction, and Andrew Lloyd Webber's 1986 musical.
  
  

  Plot

  Christine Daaé travels with her father, a famous fiddler, throughout Europe and plays folk and religious music. When Christine was six years old, her mother died and her father was taken to rural France by a patron, Professor Valerius.

  While Christine was a child her father told her many stories about the "Angel of Music," who is the personification of musical inspiration. Christine meets and befriends the young Raoul, Viscount of Chagny. One of Christine and Raoul's favourite stories is one of Little Lotte, a girl who is visited by the Angel of Music and possesses a heavenly voice.

  Christine now lives with 'Mamma' Valerius, the elderly widow of her father's benefactor. She eventually is given a position in the chorus at the Paris Opera House (Palais Garnier). She begins hearing a beautiful, unearthly voice which sings to her and speaks to her. She believes this must be the Angel of Music and asks him if he is. The Voice agrees and offers to teach her "a little bit of heaven's music." The Voice, however, belongs to Erik, a physically deformed and mentally disturbed musical genius who was one of the architects who took part in the construction of the opera house. He is in love with Christine. He has also been extorting money from the Opera's management for many years, and he is also called the "Opera Ghost" by the denizens of the Opera.

  Christine triumphs at the gala on the night of the old managers' retirement. Her old childhood friend, Raoul, hears her sing and recalls his love for her. He then hears the "Angel of Music" speaking to Christine. A time after the gala, the Paris Opera performs Faust, with the prima donna Carlotta playing the lead, against Erik's wishes. In response to a refused surrender of Box Five to the Opera Ghost, Carlotta loses her voice and the grand chandelier plummets into the audience.

  After the accident, Erik kidnaps Christine, takes her to his home (the cellars) and reveals his true identity. He plans to keep her there for a few days, hoping she will come to love him. Christine begins to find herself attracted to her abductor. But she causes Erik to change his plans when she unmasks him and, to the horror of both, beholds his face, which according to the book, resembles the face of a rotting corpse. Erik goes into a frenzy, stating she probably thinks his face is another mask, and whilst digging her fingers in to show it was really his face he shouts, "I am Don Juan Triumphant!" before crawling away, crying. Fearing that she will leave him, he decides to keep her with him forever, but when Christine requests release after two weeks, he agrees on condition that she wear his ring and be faithful to him.

  On the roof of the opera house, Christine tells Raoul that Erik abducted her. Raoul promises to take Christine away to a place where Erik can never find her. Raoul tells Christine he shall act on his promise the next day, to which Christine agrees. She, however, has pity for Erik and will not go until she has sung a song for him one last time. Christine then realises the ring has slipped off her finger and has fallen into the street somewhere. She begins to panic. The two leave, but neither is aware that Erik has been listening to their conversation and that he has become extremely jealous. In the weeks which have gone by, Erik has terrorised anyone who has stood in his way or in the way of Christine's career, including the managers.

  The following night, Erik kidnaps Christine during a production of Faust (he drugs the gas-man with a narcotic, switches the lights off and spirits Christine off the stage.) Erik tries to force Christine to marry him. He states that if she refuses, he will use explosives (which he has planted in the cellars) to destroy the entire opera house. Christine refuses, until she realises that Erik learned of Raoul's attempt to rescue her and has trapped Raoul in a hot torture chamber (along with The Persian, an old acquaintance of Erik who was going to help Raoul.) To save them and the people above, Christine agrees to marry Erik. Erik initially tries to drown Raoul and The Persian, using the water which would have been used to douse the explosives. But Christine begs and offers to be his "living bride," promising him not to kill herself after becoming his bride, as she had both contemplated and attempted earlier in the novel. Erik eventually rescues The Persian and Raoul from his torture chamber. When Erik is alone with Christine, he lifts his mask to kiss her on her forehead, and is given a kiss back. Erik reveals that he has never received a kiss (not even from his own mother) or has been allowed to give one and is overcome with emotion. He lets Christine go and tells her, "Go and marry the boy whenever you wish," explaining, "I know you love him." She leaves on the condition that when he dies she will come back and bury him.

  Being an old acquaintance, The Persian is told these secrets by Erik, and upon his express request, The Persian advertises Erik's death in a newspaper about three weeks later. The cause of the death is revealed to be a broken heart, and as promised, Christine returns to bury Erik and gives him back the ring.

  Characters

  
  • Erik: The "Phantom", "Angel of Music" and "Opera-Ghost."
  • Christine Daaé: A young Swedish soprano.
  • Raoul, Vicomte de Chagny: Christine's childhood friend and love interest.
  • The Persian: A mysterious man from Erik's past.
  • Comte Philippe de Chagny: Raoul's elder brother.
  • Armand Moncharmin and Firmin Richard: The managers of the opera house.
  • Madame Giry: The suspicious caretaker for Box Five.
  • Meg Giry: Madame Giry's only daughter, Christine Daaé's best friend, a ballet girl. Later becomes Mme. la Baronne de Castelot-Barbezac.
  • Debienne and Poligny: The previous managers of the opera house.
  • Joseph Buquet: The chief scene-shifter.
  • La Carlotta: A spoiled prima donna; the lead soprano of the Paris opera house.
  • Mercier: The acting-manager.
  • Gabriel: The superstitious chorus-master.
  • Mifroid: The commissary of police called in for Christine's disappearance.
  • Remy: The manager's secretary.
  • The inspector: An inspector hired to investigate the strange affairs in Box Five.
  • Shah and the sultan: The two kings that tried to kill Erik after he made them a palace.
  • La Sorelli: the lead ballerina and woman with whom Comte de Chagny spent time. Also labelled Annie Sorelli, though this is questionable
  • Little Jammes: A mentioned Ballerina at the Opera House.
  •   

    The Phantom of the Opera
    1920 edition [France]
    Author	Gaston Leroux
    Original title	Le Fantôme de l'Opéra
    Country	France
    Language	Originally French, translated into English
    Subject	romance, mystery
    Genre	Gothic novel
    Publisher	Pierre Lafitte and Cie.
    Publication date	September 23, 1909 to January 8, 1910
    Published in English	1911
    Media type	Print (Serial)
    Pages	~190
    OCLC Number	15698188